Leuk videootje uit Maleisie

Ik en mijn 2 Duitse vrienden tussen het natuurgroen in de Tanah Negara jungle.

We hebben de jungle overwonnen!

Deze laatste dagen waren boordevol gevuld met natuur en avontuur. Samen met de 2 Duitsers - Jan und Felix - ben ik naar het centrale land van Maleisie gereisd. Eerst hebben we de Cameron Highlands bezocht; een zeer koel hooggebergte waar veel thee- en aardbeiplantages zijn. Daar zijn we tijdens een wandeling verrast geworden door een immense stortbui. De dag erna hebben we dan maar al onze natte kleren terug aangetrokken om te vermijden dat ze zouden stikken in de rugzak. Gezellig met een natte poep in de bus richting volgend natuurschoon; de Tanah Negara jungle. Daar zijn we voornamelijk verrast en verveeld geworden door allerlei insecten, voornamelijk de bloedzuigers waren eng. Non stop moest je ze van je schoenen afschoppen, b`ekie! Maar nu heb ik de coolste jungle boots ter wereld gekocht! En dat maakt veel goed. Nu kan ik door de Reppelse bossen crossen!

Morgen wisselen we al dat natuurschoon af door beach, sun en diving. We nemen de boot naar de Perhentian Islands, een eilandgroep ten noord-oosten van Maleisie. Daar ga ik waarschijnlijk mijn volgende duikcursus aanvangen. Op die manier kan ik tot 30 meter duiken.

Lieve mensen, ik houd het kort. De lange treinreis van vandaag heeft zijn tol geeist. Nu ga ik mijn bedje opzoeken (we slapen in een echte Aziatische dormitori - groezelig, oud en smutzig).

Goede nacht!

Aangekomen in Maleisie

Natuurlijk het ergste verwacht, maar niets van mijn ergste 'nighmare' kronkels kunnen bevestigd worden; geen terroristische bomaanslagen, publieke stenigingen, vrouwen enkel in zwarte gewaden, verkrachtingen, ...

Ook hier in Maleisie ben ik nog steeds 'alive and kicking'. Op de trein een aangenaam Brits meisje ontmoet die al herhaaldelijk de grensovergang had gemaakt voor het vernieuwen van haar Thais visum (een visumrunner worden ze genoemd). Zeer leuk natuurlijk om de eerste stapjes op nieuw grondgebied met iemand te kunnen delen.

Ik zit momenteel in een heel plezant guesthouse (AD Guesthouse in Penang). De kerel aan de receptie ontfermt zich over mij als een papa. Gisteren vroeg een kerel of ik geen zin had om samen met hem de streek op een moto te verkennen en onmiddellijk kwam de receptionist vragen of alles ok was, lief!

Een paar elementjes zijn opvallend hier in Maleisie of toch vergeleken met Thailand ;

• hier heb je zo'n diversiteit aan religies; moslim, hindu, boedhisme en christendom (een minderheid - maar hier in het guesthouse delen ze bijbels uit)
  


• iedereen draagt een helm op de scooter (al wat wijzer dan in Thailand)
  


• ze hebben hier sluitingsuren! in Thailand slaapt iedereen achter zijn kraampje, maar hier moet je weten op welk moment de markt open is
  


• hier vind je kip pandoori ; een heel rood gespijsde kip - yam yam - en je kan je handjes wassen in de voorziene wasbakken
  


• Maleisie lijkt meer economisch ontwikkeld - grote shoppingmalls
  


• je vindt hier 3 grote bevolkingsgroepen ; Maleisiers - Chinezen - Indiers. De Chinezen zijn de echte business people en betalen dan ook 75% van alle belastingen.
  


• in de supermarkt zag ik reclame over shampoo met een afbeelding van een vrouw met hoofddoek. Hoe kan je reclame maken over haar zonder haar te zien?

Je zou zeggen dat je in zulk religieus land toch een zekere conservativiteit zou hebben. Ons guesthouse is gelegen in de rosse buurt! Daarom noemt het hier Love Lane! Elke avond komen de hoertjes op straat. Het merendeel zijn ladyboys. Wat heel wat frustratie gaf bij een Italiaanse hotelgast ; ' je zou ze allemaal moeten castreren!'. Dat was een lul!

Misschien dat we daarom die bijbels moeten lezen; om het kwade en onreine te verdrijven.

Dikke kusjes op jullie kaakjes!

Tot later!

Exploratie van de onderwater wereld

Deze week heb ik kunnen genieten van al het moois onder de zeespiegel. Door het volgen van een Open Water curus in Ko Tao ben ik nu een volwaardige duikster. Na mijn laatste duik kreeg ik een applausje op de boot, leuk, join the club! Weet je dat 85% van alle zuurstof op aarde geproduceerd wordt door maritieme planten? Te gek! Zulke zaken heb ik gezien tijdens de theorie les. (En wist je dat er hier elk jaar wel mensen sterven door een cocosnoot op hun kop te krijgen? Je mag dan ook nooit onder een palmboom gaan liggen.) Elke duik was wel een beetje eng, claustrofobisch, weten dat je volledig afhankelijk bent van die zuurstoffles op je rug. Je komt ineens in een heel andere substantie/ wereld terecht waar vissen en planten hun thuis hebben en dit zonder zuurstofflesje op hun rug. Hoe doen ze het?

Bij de duikclub hadden ze mij voorgesteld om onmiddellijk voor een Advanced Certificaat te gaan. Daarmee ben je toegelaten te duiken tot op 30 meter. Op die diepte kan je grotere vissen zien, zoals walvishaaien. Ik heb besloten om dit toch niet onmiddellijk te doen. Misschien wel een goed idee om in Maleisie hiervoor uit te kijken. Het enige vervelende aan duiken is het sleuren met dat materiaal. Volgens mij gaat dat binnen enkele jaren serieus evolueren; van die kleine, lichte zuurstofflesjes. Het valt mij op dat in de duiksport de gasten meestal atletisch gebouwd zijn en de madammen nogal redelijk fors.

Ik was de enige die me had ingeschreven voor de beginnerscursus waardoor het een prive klasje werd. JP, mijn Canadese instructeur, was super goed, hij ging voor de perfectie. Met als gevolg dat alles veel werd herhaald, zelfs gedrild en dat maakte het nog eens extra vermoeiend.

Mijn tijd hier op de eilanden zit er bijna op. Morgen ga ik richting Maleisie. Weer een nieuw avontuur. Het is een islamitisch land waardoor het weer een heel andere ervaring zal zijn. Dat korte shortje en kleedje ga ik niet meer kunnen aandoen. Deze week heb ik uitgekeken naar mensen die ook deze richting uitgaan. Tevergeefs, ik heb de indruk dat iedereen hier wilt blijven. Voor het ontmoeten van mensen zal ik dan maar voor de 'bustechniek' gaan; gewoon uitkijken naar de mensen die op dezelfde bus, trein, boot zitten naar jouw bestemming.

Een ander shockend nieuwtje was dat er vorige week tijdens de Full Moon Party 8 mensen verdronken waren. Enkel voor een WC stop was ik in zee gegaan, niet voor een zwemmetje.

Lieve mensen, ik ga afronden. Yam, Yam, misschien weer een Baracuda steak eten op het strand, met een heerlijk BBQ sausje. Deze vissen heb ik in scholen zien voorbij zwemmen en nu ga ik er eentje oppeuzelen!

Tot in Maleisie!

Dikke kussen

Op een onbewoond eiland ...

Ik ben weer terug in Thailand, het land van de glimlach. Terug van weggeweest en wel een leuk wederzien; massages, curry's, 'Sawadeekaa's' en 'Kapkunka's' ( = 'goedendag' en 'dank u' in het Thais).
Niet alleen Thailand was een leuk wederzien, maar ook Steven; ineens stapt mijn sproetenkop uit een taxi in de backpackers street van bangkok, de legendarische Ko San Road. Ik had hem onmiddellijk gespot. 3 dagen Bangkok was voldoende, we zijn naar de eilanden gegaan om de helse stadstemperaturen te onvluchten.
En het zijn 2 weekjes 'holiday' geworden tijdens mijn 'journey'. Het enige moeilijke tijdens de laatste dagen was het uitkiezen van mijn bikini; die met de rode bolletjes of die met de gele bloempjes. We hebben volop van de zon genoten. Alhoewel het ook regelmatig giet. Global warming zeker?
De activiteiten van de laatste dagen waren dan ook; boottripjes maken, schelpjes rapen, naar de supermarkt gaan voor een ijsje of wortel (ja, mijn avocadoperiode is opgevolgd door de wortelperiode), snorkelen, kokosnoten consumeren, ...

De grootste calorieverbrander tijdens deze week was de full moon party, ja hoor, DE sensationele full moon party! In het begin van de maand, als de maan het meest schijnt verzamelen 1000den partygangers zich op het strand van Ko Phan Gan. Tegen 22.00 komen de bootjes van de naburige eilanden en het vasteland aan met volk. Het is prachtig om onder het maanlicht de wit schuimende golven te zien, de palmbomen en de gekleurde lichtdecoratie van de verschillende strandbars. Elke bar heeft zijn eigen muziekstijl, gaande van deephouse, scooter hakmuziek en Jantje Smith hoempapa. Als het je niet bevalt, loop je naar de andere bar. Enkel oppassen dat je niet in glas stapt. Het meest verloren ding tijdens deze nacht is, buiten je gezond verstand, je slippers.
De zee is niet alleen mooi als scenery, maar dient ook als publiek toilet. Grappig om al die gasten op een rijtje te zien. Als meisje ga je gewoon een beetje verder, de zwoele temperaturen doen alles toch snel opdrogen. Helaas kan de zee ook gevaarlijk zijn; zo zijn er al geregeld mensen verdronken uit de drang een te zijn met de natuur. Sommigen hebben dan maar al preventief zwemvestjes aan.
In het midden van het strand is er een speciale lig/ kots ruimte waar de gecrashten veilig liggen. Dronken ben je natuurlijk een gevaarlijke prooi voor dieven en ander gespuis. Misschien wel een goed idee voor de Boggetter Beach Party ;)
En elke week is er wel een reden om te party'en; zo heb je ondertussen al de halfmoon party en de blackmoon party. De halfmoon party is op een idyllische locatie in de jungle. Misschien ook daar naartoe!

Het leven op een eiland; zalig! En zeker met mijn liefste erbij.Het afscheid gaat dan ook hard zijn. Ik moet toegeven dat ik er aan gedacht heb om samen terug te keren, maar nee, doorbijten, het plan moet afgerond worden zoals voorzien. Wel spannend om de draad weer op te pikken in het backpackers circuit. Mijn volgend hoofddoel is dan ook mensen ontmoeten die naar Maleisie of Indonesie gaan.
Maar eerst een weekje duiken in Ko Tao. Hopelijk zal het lukken gezien ik weer problemen heb met mijn sinussen.

Toch een zwaar leven, he, dat backpackers bestaan ;)

Dikke kussen