... zoveel gezien, gedaan, opgemerkt, ontdekt deze laatste 2 weken in Myanmar. We zijn van de hoofdstad Yangoon doorgetrokken naar het noorden. Het was bijna een trip van 24 uur, maar tegen alle verwachtingen doenbaar; eerst 12 uur in een bus (als enige toeristen werden we naar onze plaats geescorteerd - ze zijn hier super vriendelijk en hulpvaardig), dan 2 uur in een minibuske (stijn kreeg nauwelijks zijn benen tussen de zetels - maar prachtig natuur bij zonsopgang) en tenslotte 6 in de trein (eerst lastig gevallen door een dronken soldaat, pochend met het geld dat hij verdiende onder dit vreselijk bewind - super leuke contacten met de plaatselijke bevolking). De Myanmar zien immers niet zo veel toeristen (sinds 1995 kan je hier komen). De mensen in de bergdorpjes noemen ons Engle; om 2 redenen, we spreken Engels en ze zijn gekoloniseerd geweest door Groot Brittanie.
Het meest schitterende aan Myanmar vind ik de natuur; ongelooflijk wat voor bomen je hier ziet, je moet al in een kring staan van 8 mensen om de stam te omarmen. In een land waar de mensen het niet zo goed hebben (ze blijken wel gelukkig, maar hun grootste probleem is de overheid - 60% van de inkomsten gaat naar militaire doelen en 0.5% naar gezondheidszorg), hebben de dieren en de natuur heel wat bewegingsruimte en voorrechten. Tot nu toe hebben we al heel wat bos, bergdorpjes, weiden en rijstvelden doorwandeld. Niet 1, maar 2 trekkingen hebben we achter de rug, ik heb mijn wandelschoenen al goed kunnen gebruiken. Als je een aantal dagen met een lokale gids optrekt, kom je dan ook heel wat te weten. Buiten de zware kost over de overheid, het regime en dergelijke, kon ik het niet laten mij te informeren over de jongerencultuur; hoe leren beide sexen elkaar kennen in een land zonder schuimTD's, jeneverfeesten en Pukkelpop? Ja, meestal vinden ze elkaar op het plaatselijk oogstfestival of op school en misschien wel in de theehuizen (maar iedereen is daar zo gereserveerd). Verder zijn Britney Spears en David Beckham nogal in en natuurlijk Jacky Shan. De uitbater van het vorige guesthouse kende de Mussels from Brussels,wow, waar je als Belgische toch niet trots op kan zijn! ;)
De boerderijdieren zijn hier heel leuk om te zien, de varkentjes hebben hier veel ruimte en krijgen een appart hok in de tuin, de ossen en koeien zien er zo gezond en mooi verzorgd uit. Mijn memory stick staat vol met foto's van varkens en koeien, oeps, dat wordt saai met de fotoreportage van mijn reis. Ik zal het vanaf nu beginnen te compenseren met tempels, stupas, pagodas en boedhas. Morgen gaan we met de boot naar Bagan, de stad met 3000 tempels. Een boottrip van 9 uur (en we hebben de expresboot genomen); alle transport neemt heel veel tijd.
Ik heb het hier ongelooflijk naar mijn zin. Het enige wat mij ontbreekt, zijn jullie!!! snif, snif
dikke kussen en tot later!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
klein mieterke,ik mis je ook,en zou graag samen met je genieten,mr van die mooie tekst,en lieve woordjes geniet ik ookal van,wees gelukkig,en gezond,en tot op e-mail,met foto's van hut pap,paarden,duk,enz.....
Dag Elsje
Nog vroeger dan verwacht wat nieuws van jullie. Het blijft voor ons elke keer weer spannend om de verhalen te lezen. 'k Heb al meer gehoord dat Myanmar zo prachtig is van natuur en het contact met de locals lijkt me ook fantastisch. Je bent toch echt wel een luxepaardje op 't moment eh? Maar je bent er zelf wel voor moeten gaan en dat is moedig. Respect voor jullie allen die zo onderweg zijn.
'k Weet niet of je de tijd kan nemen om Mike en Gert en Caroline te volgen. Mike zit momenteel nog in Cambodja en heeft 't ook naar z'n zin. Gert en Caroline zitten in Tasmanië in de prachtige natuur.
Geniet nog en tot hores!
Lieve groetjes
Anita en Wim
Hey Elsje,
Amai wat leuk om je verhalen te horen! Wij missen je ook maar je avonturen op de voet te kunnen volgen maakt al veel goed. Ik denk dat je met die ene album van kerstmis niet gaat toekomen voor al die koetjes en kalfjes... :-) Is het niet nu zaterdag dat je eerste radioreportage is? Ook nog even vertellen dat ik in februari (samen met Raoul en nog 15 anderen) in Oostenrijk op skivakantie geweest ben. Het is mij reuze meegevallen, ik heb lessen gevolgd en wil zeker volgend jaar terug, heb de smaak te pakken. 'k Verkies toch de latjes boven het snowboard van vorig jaar. Zo, ik ga afsluiten en de fit-o-meter lopen... hopelijk snel weer nieuws van je! kus Marijke x
Hoi Elsie wat mooi je verhalen ,die tevreden koetjes,ook de blog van stijn en mike gezien ,bedankt voor het elefanten kaartje,ook van bomma.
Ik kijk er steeds naar uit om nieuws te lezen.
Kussie Paul,
Een reactie posten